Қайраткер Смағұл Садуақасұлы мәйітінің күлі Астанаға әкелінеді

АСТАНА. 20 қаңтар. ҚазАқпарат. 21 қаңтар күні сағат 5:50-де «Мәскеу-Астана» бағытындағы №874 ұшақ рейсімен Астана қаласының әуежайына ұлты үшін жанын құрбан еткен С.Садуақасұлының Мәс­кеуде өртелген сүйегінің күлі салынған ұшақ келіп қонады.

Қарсы алу рәсімінен кейін өтетін арнайы митингке И.Елекеев, А.Смайыл, Ж.Сүлеймен, Д.Қамзабекұлы, С.Қасымов, Қ.Айтуғанов, Ғ.Ожаров, С.Жақсыбай сынды ғалымдар мен С.Садуақасұлының жақын туыстары бастаған 80-ге жуық адам қатысады.

Қайраткер мәйітінің күлін жерлеу рәсімі қашан және қайда болатындығы туралы сан сұраққа осы істің басы-қасында жүрген азаматтар осында өтетін баспасөз коференциясы барысында жауап береді.

Естеріңізге сала кетейік, жуырда Лев Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университетінде өткен «Қайраткер Смағұл Садуақасұлы және Қазақстан отаншылдығы: елдік мұрат пен жауапкершілік» атты ғылыми-тәжірибелік конференция қорытындысында Алаш ардақтысының күлін елге ертерек алып келу мәселесі туралы үкіметке қарар жолданған болатын.

Оқу орнында өткен жиында осыдан 77 жыл бұрын қайраткер С.Садуақасұлы мәйітінің күлі Мәскеудің «Дон зираты» ("Донское кладбище") бас ғимаратының қабырғасына арнайы ыдысқа салынған күйінде қойылып, осы күнге дейін мұсылманша жерленбегені тілге тиек етілді. Басқосуда Алаш ардагерінің күлін туған жерге жеткізу керектігі жөнінде бірауызды тоқтам жасалды. Себебі, ертерек қамданбаса, Мәскеу­де­гі күл қорабынан да айырылып қалу қауіпі туған еді.

20 жасында - ұлт жастарының көш­басшысы, 25 жасында білім мен мәдениетті үйлестірген Ағарту ми­нист­рі болған Смағұл Садуақасұлының атқарған қыз­меті мен тындырған ісі қазақ қайраткерлігінің эталоны іспетті. Ол қазақ жастарының тұңғыш ұйы­мы «Бірлік» (1916-1918) пен «Жас азаматта» (1918-1919), Ақмола облыстық Алашорда комитетінде (1917-1920), Сібір төңкеріс коми­те­тінде (1920), Кеңестік Күншығыс ұлт­тары жастарының орталық бю­росында (1920), Қазақ автоно­мия­лық республикасының Жастар ода­ғында (1920), Қазақ ОАК төрал­қа­сында (1920-1921), Бүкілресейлік ОАК-інде (1920-1921), Семей губернелік төңкеріс комитетінде (1921), Қазақ ОАК Түркістан авто­но­миялық республикасы өкілдігінде (1921), Қазақ автономиялық рес­пуб­ликасы Жоспарлау комиссия­сында (1923-1924), Халық ағарту комиссариатында (1925-1927), Қазақ педагогика институтында (1927-1928) жауапты да жетекші қызмет атқарды. Жастай саясаттың өтінде жүріп, отаршылдармен күресті. Қызметте жү­ріп-ақ ол «Жас азамат», «Еңбекшіл жастар», «Кедей сөзі», «Еңбек туы», «Өртең» газеттері мен «Балапан», «Тру­довая Сибирь», «Жас қазақ» жур­налдарында қосымша қызмет ат­қарып (кейбірін уақытша бас­қарып), 1924-1925 жылдары «Қызыл Қа­зақстан» (бүгінгі «Ақиқат») жур­на­лына, 1925-1926 жылдары «Ең­бек­ші қазақ» (бүгінгі «Егемен Қа­зақстан») газетіне редактор болды.